بررسی جنس سنگ و جداسازی باکتری های موجود در لگنچه بیماران مبتلا به سنگ های ادراری

سابقه وهدف: یکی از مشکلات اساسی و شایع مربوط به مجرای ادراری بروز عفونت و تشکیل سنگ های ادراری در انسان است. هدف از این بررسی تعیین جنس سنگ و نوع باکتری های موجود در مجرای ادراری (لگنچه) بیماران مراجعه کننده به بیمارستان لبافی نژاد تهران بوده است.مواد و روش ها: از لگنچه و ادرار 100 بیمار (نوزاد 2روزه تا فرد 75 ساله) مبتلا به سنگ مجرای ادراری که تحت عمل جراحی pcn قرار گرفتند نمونه برداری شد و نوع باکتری ها، با روش استاندارد میکروبیولوژی شناسایی شد. قطعه کوچکی از سنگ مجرای ادراری بیماران در شرایط استریل در دو لوله حاوی محیط کشت bhi جهت کشت و شناسایی باکتری ها قرار داده شد و بخش دیگری از سنگ برای تجزیه شیمیایی و تعیین جنس با استفاده از کیت های تشخیصی سنگ نگاه داشته شد. یافته ها: در طی این بررسی، از 100 نمونه کشت سنگ که انجام شد، باکتری ها در 31 مورد (31%) رشد کردند و در بقیه موارد 69 مورد (69%) هیچ گونه میکروارگانیسمی مشاهده نگردید و در برخی از نمونه ها دو باکتری رشد کردند. میکروارگانیسم های ایزوله شده از کشت لوله حاوی سنگ شامل استافیلوکوکوس اورئوس (6/9%)، اشرشیا کلی (3/29%)، پروتئوس (4/6%)، سیتروباکتر (6/9%)، سودوموناس(9.6%)، باسیلوس سوبتیلیس (06.4%)، بودند . در بررسی باکتریایی نمونه ادرار لگنچه نیز دقیقاً همین نتایج حاصل گردید. سنگ های اگزالات کلیسمی (62%)، فسفات کلسیمی (18%)، سنگ فسفات آمونیوم منیزیوم (سنگ عفونی) (11%)، و سنگ اسیداوریکی (7%) و سنگ سیستینی (2%) از کل سنگ ها را تشکیل دادند. نتیجه گیری: در 69% از نمونه لگنچه هیچ گونه باکتری رشد نکرد. احتمالاً باکتری های دیگری نظیر مایکوپلاسما، اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم، نانوباکتریها و غیره وجود داشتند که در محیط های کشت معمول آزمایشگاهی قادر به رشد نبودند. بنابراین پیشنهاد می شود به جای استفاده از محیط کشت معمولی از محیط های کشت اختصاصی برای باکتری های نامبرده استفاده شود و یا می توان از تکنیک pcr برای شناسایی عفونت های مجرای ادراری بهره جست. شناسایی ترکیب سنگ های مجرای ادراری جهت درمان و پیشگیری از عود مجدد سنگ ها، امری ضروری و اجتناب ناپذیر است و برای پیشگیری از عود تشکیل سنگ باید رژیم غذایی و درمان دارویی ویژه ای را به دارندگان سنگ توصیه کرد